aşk
bir sudur
bazen
buğusuna ırmak,
dalgasına deniz
bazen de
çisiline yağmur,
sağanağına fırtınadır...



ah benim
nüshasız kimliğim
takvimde budaklanan
kırmızıya tomurcuklanan günün birinde
perileşen bir düş ile göz göze geldiğinde
altına eğer odun eklemeden fokurduyorsa kanın
ayakların yer çekiminden soyutluyorsa kendini
“aşk olsun lütfen” diyesin gelecek



bulutlanıyorsa göğüne başın,
buğusuna boncuklaşıyorsa tenin
aklın karış karış karışıyorsa havaya
sobesine saklambaçlaşıyorsa saklın
elin ayağına, dilin lügatına dolaşıyorsa
tir tir kekemeleşiyorsa ruhun bedenine
“aşk olsun” dediğin günlerin, gecelerin hatırına
aşk olmuşsun, aşık olmuşsun derim ben sana



kısacaksın önce altını güneşin
zamanı durdurmuşçasına anına an, aşkına da parmak banacaksın
kirlenmiş, kirletilmiş mazine temiz bir çarşaf sermek isteyeceksin elbet
alacaksın aşkı karşına çitileyeceksin önce gözlerini gözlerinde
yumuşacık mis kokan yağmurlar dizeceksin ipeksi saçlarına
harmanladıkça hislerini köpük köpük baharlaşacak mevsimlerin
ırmak ırmak durulacaksın, durulayacaksın son sefermiş gibi tenini
ve aşk hürmetine sıkmadan ıslak ıslak asacaksın güneşe ki sıkılmayasın…










ilhanaşıcınisanikibinondokuz