İçinde çalı bulunmayan bahçeler,
Dikensiz güller,
Berraktan daha berrak ırmaklar,
Tertemiz esen rüzgarlar da dolanırmışsın.
Kinsiz sevgiler beslermiş seni.
Hazinelerin peşindeymişsin,
Sahiplerinin değil...
Taradığın saçlar
Öptüğün dudaklar
Masum, sevgi dilenen eller..
Hedefinin arnavut kaldırımları imiş...
Sakin, sessiz ilerlermişsin...
Aydım, henüz geç kalmamışken
Kahretsin üstelik hala seni seviyorken
Çaldıklarını ben almayacağım
Sen getireceksin...
Sende kalır ise eğer
Bahçelerimde çalılar
Güllerimde dikenler bitecek
Sular bulanacak
Rüzgarlar tozlanacak
Onlar hayat verende daimidirler
Sen kendi rüzgarlarını yaratmayı değil
Ancak çalmayı bilirsin...
Kalbime zincirler vurdum
Sana uçamayacak
Ayaklarımı dağladım
Sana koşamayacak
Ben çareyi bunlarda buldum
Er geç bu gönül senden kurtulacak
Ve diğerleri gibi sana mahkum kalmayacak...