Bunca yıldan sonra;
Sanmam artık;
Sen de beni sevesin,
Sanmam ki özleyesin,
Bekleyesin gel diyesin.
Benim seni istediğim gibi,
Sen de beni isteyesin.

Oysa hep,
Sabır dediler dayandım,
İman dediler inandım.
Ateş dediler yandım,
Gaflet dediler uyandım.
Lakin vuslat yine gelmedi,
Ve ne yazık ki;
Artık beklemekten usandım.

Ömür geçti ömür.
Bilirim dönmezsin.
Bu saatten sonra,
Kader olsan yüzüme gülmez,
Ecel olsan canımı almazsın.
Güneş olsan ısıtmaz,
Yağmur olsan ıslatmazsın.

Ben anlatıyorum ama,
Onlar hala çektiklerin ne ki;
Aşkın yanında az diyorlar.
İçinde ki yangın sönmeden,
Bedenin küle dönmeden,
Bir de sende ki sen ölmeden,
Niyazın olmaz diyorlar.

Ey sevgili belli ki;
Yarimken yaram olacaksın.
Belli ki;
Helalimken haram sayılacaksın.
En kötüsü de ne biliyor musun;
Ne öldürecek ne güldürecek,
Başladığın işi,
Yine yarım bırakacaksın.

Celal BAHAR