ne yani
kalabalığın içinde ayna tutmasaydı çocukluğum
görecek miydin beni ?!


kırmasaydım kalbini
akacak mıydı kanın
Rh - rengi’

sen de az değildin aslında

ocağa koymasaydın şubatı
taşar mıydı söyle,
marta çiçeklenen dalları..

hatırla;

gözlerinde yuvalanan bakışlarıma kuş dilini öğretirken
ve uçmanın kıyısında palazlanırken kanadım


uçuruma baktım
ölümden sonra tüylenmeyi bekleyen nice kuşun başında
ruhuna şiir okuyordu
aşka olan inancın


sonra gök,
yüzünde durduğu gibi durmamaya başladı
üzüme bürünen bakışın karşısında şaraplanan aşkla
sızdım,
sancağı hilale dönen bir ay’ın altında


aydığımda yoktun
koynumda üzüm
ağzımda şarap kokuyordun


adını ayrılık koyan her mesafe kadar uzaktın sen de
diler hislerle ölç
diler metreyle

velhasıl,

her gidiş
dönemez kendine


ya özlemdir yolun adı
ya pişmanlık


söyle göğüne,
kuşağını bağlasın artık