Yıllarca birikti gözyaşlarım.
Hep içimdeydi.
Okyanus oldu, damla damla.
Acılardı yeşeren, boy veren.
Sinemde.
Çiçek mi açtı, neydi...!
Ümitlendim.
Meğerse açan.
Zakkum çiçekleriydi gönlümde.
Zehir saçtı, benliğime.
Bu muydu kaderim.
Hiç mi gül görmeyecektim.
Tarumar olmuş bağımda.
Yıllarca uğraştım.
Binbir güçlükle kapattım,
Gözyaşı şişeme, acılarımı.
Bir daha gelmemek üzere,
Uçsuz bucaksız okyanusundu,
Sularına bıraktığım.
Acılar bulamıyacaktı.
Kurtulmuştum.
Üzülmiyeceti artık gönlüm.
Kırılmıyacaktı kâlbim.
Bir gün,
Bir el ;
okyanusundan çekti, aldı.
Gözyaşı şişemi.
Eyvah.....! açmasa derken,
Korktuğum, başıma geldi.
O el,
Açtı kapağını merakla.
Gitti, yıllarca uğraştığım emeğim.
Yine mi acılarda yokolacaktım.
Tahammülüm kalmadı.
Bu yorgun yüreğim.
Katlanamazdı artık yeni bir sevdaya.
Elinle almasaydın,
Çıkarmasaydın okyanusundan,
Göstermeseydin güneşini......!
Kalsaydı hep orada.
Mezarı olsaydı dertlerimin,
Ummanın.
Eyyyy.........!
O sihirli el.
Hüzünlerim di,
Senin için biriktirdiğim.
Göz yaşı şişemdeki damlalar.



.....................Dünyanın en fedakâr Gönlüne