Ölüler beklemez
Düşünürüm.
Düşünürüm’ de derler bana, biraz daha dayan.
Hele kış geçsin güneş açsın, bahar bir gelsin toprak falan ısınsın.
Belki, o zaman!
Ölüm zamanı beklemez, sanki bilmiyorlar bunu.
Yüzlerime bakıp, bakıp
Kendilerine göre hesap yapıyorlar,
Böyle bir şey olur mu?


Düşünürüm.
Dışarıda soğuklar, kar kış kıyamet insanın içine işlerken.
Bile ölür insanlar
Oysa ölüler, üşümez
Ölen insan!
İster kar yağsın ister ayaz olsun, üşüdüğünü hissetmez titremez bile
Soğuktan.
Yeter’ ki olsun üstünde, birkaç metre bez.
Biraz da toprak, hiç fark etmez üşümez ölmüş olan.

Düşünürüm.
Kim gelir kim giderdir bu soğukta.
Kimin umurundadır, ölmüşüm kimsesiz bir garip gibi yağmurda yaşta.
Derlerdir.
Cenaze hizmetleri vardır nasıl olsa
Gelen de sağ olsun gelemeyen’ de yeter’ ki hakkını helal etsin bana.
Hele’ ki yeri uzaksa, gelecek durumu yoksa.
Uzaktan, uzağa bir duası, yeterdir bana.
Gelemeyen, bir arkadaş dostsa…



Ahmet Yüksel Şanlı er