BU KEZ KIŞ

İhtimallere dahildi omuz omuza yaslanmak.
O da olmadı.
İstek duymalar git gide zorlaşıyor.

Az önce Zeki Müren çalıyordu. Şimdi Sezen Aksu.
Kimi şarkılar öyle haklılar ki !
Bir şeyler demeyeli uzun zaman oldu ki.
Hayli yağmur yağıyor sonrası biraz nikotin.

Devşirdim tüm gerçekleri ’’hadi ordan ’’ cümlesine.
Anladım ki İnsan aşktan ölmüyor.
Sağımdan solumdan nefret fışkırıyor.

Kavgalarımızı çok özledim.
Gülüşlerimizi falan.
Duvarlarla falan konuştum.
Zihnim durmuyor.
Ağdalı laflar yapışık yapışık dilimde.

Ölmek ve yaşamak arasındaki kararsızlığımda
Özlemden burnumun ucunu göremez oldum.
Aynaya bakarken ne kadar güzel olduğumu da.
Unuttum.
Lafa nasıl başlandığını unuttum
Aşka nasıl yeniden sarılmayı da unuttum.

Yüreğimin yüksek tepeleri yok.
Manzara buradan çok gri.
Halbuki ne güzel izlenirdi onunla yan yana yatılıp.
Giderek daha da artan bir acı isteği her yer.

Devamlı büyüyen bir hiçlik tohumu topraklarımda.
Kendi sırtımda bir yük.
Suskuyla bekleyen koca bir yürek.

Anlamların zoraki hallerini ıskalamak kolay mı ?
Hadi eyvallah kederli begonya demek bu kadar basit mi ?
Yakıp külünü saklamak kolay mı anıların ?

Dünyam başıma indi gidişiyle
Ve ben altında kaldım.
Baharlar kendi eksenim etrafımda dönemiyor.
Güneş buradan görünmüyor körolası.
Bu kez kış.
Yoksa bütün şiirleri deviririm aşk adına.
ARZU GÜNAL /24.03.2019