Özledikleri kadar Selanik ve Kesriye’lerini
Ürgüp’ü de sevdiler, çünkü yeni memleketleri;
Çalışıp hayrına çeşme ve sokaklarında,
Vatan yaptılar Ürgüp’ü çocuk ve torunlarına...

Yenilenen Ürgüp’te her büyük işte,
Çimenli kampikte, pazar yerinde,
Tusan otel ile şişeleme de,
İnkâr edilmeyen emekler verdi,
Mimar Sinan’ı olup Belediyeye...

Ortasar, Uçhisar, Karacören’de,
Koştu hemşerilerinin her bir işine,
Her köyde ölçüsü var metre metre,
Şaşmadı ölçüsü hiç, bir milim bile,
Boşuna sevilmedi usta, bu memlekette;
Bu usta benim babamdır dostlar...

Cumhuriyet başkenti Ankara’mız da,
Tarihin yazıldığı birçok binada,
Ata’nın eseri Köşk-ü Hariciye’de,
Ulus’ta ki Sümer’de ve İş Bankası’nda,
El izleri durur hala, yıllar sonra da;
Okumamış mimar Elmas Ustanın,
Bu usta dostlarım babamdır benim...


En yakın dostları Elmas Usta’nın,
Özü bir sözü bir olan Ustayı,
Hergün rahmetle anıp fatiha okur,
Palancı Ahmet ile Kalaycı Kadir...
Bu usta dostlarım, babamdır benim...

10.haziran.2003