Göz göze geldim bu gece Ay ile,
Hazrola geçip bana selam verdi
Şaşırmıştım, inanmadım bu olana ben bile
Diz kırıp, anlatmaya başladı ne ise derdi

Ben dedi, yıllardır size gökten bakanım
Geceleri doğan, gündüzleri batanım
Fırtına olup vuranım sizi, sel olup kıranım
Farisinin ilahıyım, en yukarda duranım

Anlamadım, ey ulu ay açık konuş dedim
Merakımdan sönük dudaklarımı yedim
Yine de dik durdum ve de eğilmedim
Ayın o heybetli duruşuna yenilmedim

Sen dedi, asır oldu beni görmeyeli
Gölgemde vuruşmayalı, yiğitçe dövüşmeyeli
Bana bakarak, nazlı yari düşünmeyeli
Her zaman olduğu gibi önümde diz çökmeyeli

Kinle doldum o an, gök gürledi birden
Bu sözler damlar gibiydi iğrenç bir demden
Çekinmedim ondan, korkamazdım kemden
Hak eden hacer olsa esirgemezdim yemden

Ben dedim, bu dünyaya hükmettim
Sana ve senin gibilere hep yettim
Güneş benim yarimdir, gölgede de tektim
Sanma bugün güçsüzsem, bittim

Güneş dedi, kibrin atasıdır
Bir galaksinin elbette dengesidir
Yalnız cihan gezegenlerin babasıdır
Ben olmasam, cihan sektededir

Dur dedim, ben güçlü bir insanım
Tüm cihanda konuşulur lisanım
Sensiz olmayacak sanma sakın Nisanım
Işığın olmadan körelir mi sence sol yanım

Tam dedi, tam yerinde durursun cihanın
Ben dedi, sebebiyim o mahşeri anın
Tüm dedi, cihan kadar büyük olsa da şanın
Bilirim banadır gönül yaran ve aşkın

Kanla doldu gözlerim, patladı sinirlerim
Buz tuttu vücudum, yine karıştı hislerim
Kırılacaktı sıkmaktan, kayadan sert dişlerim
Gözümün önünden bir bir geçerken düşlerim

Heybeti arttı Ayın, nurla doldu ortalık
Sesini kesti birden, sakinleştim bir anlık
O yavaş yavaş sönerken, ben günüme sarıldım.
Sanki ben de ay oldum, tam ortadan yarıldım!