yeryüzünün
uzak bir köşesinden gelen haberle
hüzün kaplıyım bugün
vücut bulur da bağrım hûn
kör bir intikam histerisi mi
dal budak salan hun köklerimden
toprağım başak verir bedenlenir
tomurcuklanır çiçek açar
selçukiden bugüne
açıktır ki
istemsiz kasılmaz bu kalp bende ki

ne ki
fizik alem hoyrat
silkeler insan yüreğimi

hamasi duygular uyanır gönlümde
why high one why kesmez bende
yankılanmaz yaralı yüreğimde
o... çocukları ancak uyandırır
aradığım derunî hisleri

akıllara zarar tasavvuru bunun
hangi rahimden fırlar bu cinnet?
kahpeliğin yuva yaptığı!

anasının ne günahı var dersiniz değil mi?
oysa gerçek bunun tam tersi
psikiyatri ilmine danışın ey fukara zihinler!
masumane, melaike anaların
psikopat, sapık, şerefsiz evlatları öyle mi?
zulüm mü kesildim acep?
kontrolsüz güç değil elbet
çıkan istemsiz bet ses
bilakis ne analar taşımaz mı tabutumu?
uzak diyarların nefesiyle dopdolu

şu kadar ki
köpekbalığı yapmaz bunların zulmünü
besin zincirinin en üstündeki
hangi kaplan planlar böylesini
hangi camgöz simgeler
kalpazanlığı, madrabazlığı
ve hangi beyaz azar kudurur böylesi

efendiler!
ok yaydan çıkmış bir kez
okyanus ötesinde akan göz yaşları
ve yükselen duaların hükmüyle
tanrı janus’un saplanırsa böğrüne
ancak felaha erer insanlık
sanmam ki
başka türlü erilmez feraha
aydınlık yarınlara...

/16 Mart 2019/



L.T.