mutlu olmanın sırlarını açıklamakta aslında şiiriniz hocam. istekler çoğaldıkça beklentiler artıyor ama karşındakinin bir yapabilme gücü var elbette ve isteklerimiz bu sınırı zorluyor, sonunda hayal kırıklığı ve mutsuzluk umutsuzluk, ardı ardınca sıralanan şikayetler....nefse her istediğini vermememiz gerektiğini hatırlatıyor tekrar şiiriniz ve kendimize güvenmediğimiz zamanlarda oruca sığınmamız gerektiğini...ve öyle bir an gelecek ki o yorulacak pes edecek ve biz ona değil o bize teslim olacak,nefs...
bir de geçmişe çok takılıyoruz ya onun da yolunu göstermekte şiiriniz geçip giden bir şeyden alınacak en güzel ders pişmanlıktır,tövbedir...sonrasında bugüne uygulayabilmektir...ve yarına dair garantimiz yokken çok hayal kurmak uyuşukluğa sebep verebilir yapmamız gerekenleri erteletmemize neden olabilir bu nedenle herşeyin belli bir kararda orta ayarda olması en iyisi...sonraki kıtada aslında gıybetin de önüne geçecek tavsiyeyi vermektesiniz.... bırak elalemi kendine bak demektesiniz. Ki asıl sorun da insandaki hatayı kusuru gören bizim gözümüzde değil mi ?... "...dostun düşmanın olur birgün;düşmanın dostun olur birgün." yı önemle vurguluyor gibi diğer kıtanız.ve kinsiz nefretsiz bir insanlığa özlem duyduran ifadeler...siz gerçekleştirmiş düşmanlıkları çöpe atmışsınız bizler de başarırız bir gün inşallah. ve Allah´ın takdirine razı olmak ... her şeyin O´ndan geldiğini bilmek,görmek hissetmek...sevmek O´nun rızası için, almak O´nun rızası için, vermek ve yine vermek O´nun rızası için... Allah´ım razı olsun hocam..şiirleriniz arındırıyor hissettiriyor düşündürüyor...