2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1707
Okunma
Ben Nuh’’un adamı
Bağrıyanıkların evladı
Bahtıkara
Fıkara
Böğürtlenin gölgesinde cılız ve sıska
Ben yirmibirinci yüzyılda
Hâlâ duvarları kalın
Pencereleri yerde
Toprak bir evde
Soframda tahta kaşık
Damlarımda lob bürür
Doğduğum yerlerin kuşları da başkadır
Kanarya
Bülbül
Saka bulunmaz
Atmacalar gezer göklerinde
Bir dalışta yok eder serçeleri
Niçin neden neden sorulmaz
Gel kardeşim gel bu savdayı bırak
Güneşin battığı yere değil
Doğduğu yere bak
Not: Bu şiir bana ait değildir. Ama yaklaşık yirmi yıldır ezberimde olan bu şiiri buradaki dostlarımla paylaşmak istedim.
Cevap Yaz