Düşmanlar salya sümük yüklendiler karaya
Kustular nefretini, tuz ektiler yaraya

Kıtalar ötesinden sürü sürü geldiler
Müstemleke Anzaklar hiç uğruna öldüler

Siper oldu yiğitler yedi düvele karşı
Çanakkale içinde mahzun Aynalı Çarşı

Arıburnu’nda yağdı gökyüzünden şarapnel
Gelibolu’da canlar yurda verildi bedel

Kınalı kuzuların ateşle imtihanı…
Mübarek şehitlere bayramdır ölüm anı

Çanakkale Zaferi bir destanın adıdır
Yüce gönüllülerin şehitlik muradıdır

Geçit vermez kaledir, bir ibret vesikası…
Hâlâ yüreklerdedir o günün hüznü, yası…

O çelik iradenin bükülmedi bileği
Vatan yolunda ölmek Türk’ün asil dileği

Muhkem yürek kalesi ihlâsla örülmüştür
Yurda dadananların hesabı görülmüştür

Şehidimin al kanı sulamıştır toprağı
Dökülmüş birer birer çınarların yaprağı

Dar ettik ecnebiye o gün Anzak Koyu’nu
Bir kez daha tutmadı Haçlıların oyunu

Yüreğimize düşen bir kordur Çanakkale
Acını tarif etmek ne zordur Çanakkale

Rabbim inayetiyle nice var kıldı yoktan
Ay doğdu karanlığa, gülümsedi ufuktan

Bu can tende durdukça geçilmez Çanakkale
Türk’ün mübarek kanı içilmez Çanakkale

Çanakkale geçilmez, düşman geçilir sandı
Yürekten kopan seldi, o ne büyük destandı

Giden geri dönmedi, kurumadı gözde nem
Mahşerdir Çanakkale, Çanakkale cehennem…

M.NİHAT MALKOÇ