2
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
830
Okunma

Ay sema da
Karanlığa mahkum ruhuma
Bakıyor küçümser bir edayla
Gün yüzü görmemiş zindan da
Yalnızlığa hüküm giymiş kalbimin
Şehla gözleri kamaşıyor
Ayın şavkıyla...
Gecenin en zifiri yerinde
Güneşin doğumunu bekleyen
Sancılar içinde tan yeri
Umut oluyor karanlığıma,
Toplayıp avuçlarıma kalan parçalarımı
Kalkıyorum,
Düştüğüm hayal kırıklığından...
Doğan güneşin kanatlarına tutunarak
Uçuyorum
Maviye...
Özlemce
5.0
100% (8)