Halimi arz ettim, ben nazlı yâre
Turna mı götürsün, yel mi bilmedim
Hasret belasından, kalp pare pare
Dudak mı anlatsın, dil mi bilmedim

Gerçekleşmeyecek, şu hayalimi
Teşhis koyamıyor, aşk’ın alimi
Canandan uzakta, arz-u halimi
Bülbül mü iletsin, gül mü bilmedim

Sevda delisiyim, gelmişken yeri
Karacoğlan idi, sevdanın piri
Her gün dize dize, aşkla şiiri
Yürek mi göndersin, el mi bilmedim

Bizarım ben de yâr, mehveş gülünden
Koparmak istemem, onu dalından
Sırıl sıklam oldum, sevda elinden
Yağmur mu taşısın, sel mi bilmedim

Her gece yürekten, ettim yadımı
Ne yazık almadım ben muradımı
Beyit arasında, geçen adımı
Ateş mi savrulsun, kül mü bilmedim

Aşkın bâdesini, o da içmişti
Leyla’nın aşkından, çölü seçmişti
Bir zaman buradan, bir Kays geçmişti
Kumlar mı demeli, çöl mü bilmedim

Ben derdim anlattım, burda kaleme
Gürül gürül akan, aşk şelaleme
Türküler yakıp da, Dünya âleme
Sazım mı dinletsin, tel mi bilmedim

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

ETEK YAZILARI

BİZAR: Tedirgin, bezmiş, usanmış, usanç getiren
MEHVEŞ: Ay gibi güzel kadın
KAYS: Leyla’ya aşık olan, onun aşkından deliren, Mecnun adını alan kişi