4
Yorum
24
Beğeni
5,0
Puan
855
Okunma
Solgun ışığı vurur pencerede lambaların
Düşlüyordu gölgelerin perdesini sıyıran
İçine koku sinmiş baş aşağı duvarların
Sükûtun bestekârıydı geceye kırbaç çalan.
Gönülde burkuntu, sinedeyse bir sancı
Her gün bir başka fasıl. dinmeyen bu acı
Bilmem nasıl geçer çekilmeyen ne kaldı
Emareler kapkara zulmeti kıyamet kopan.
Sabır tüllenir birden, hicran üstüne hicran,
Bitmez hezeyanlar, bir yer bulup saklansan
Değişen bir şey olmaz kendini parçalasan
Kimse hoşnut değil başıbozuk zamandan.
Ne senden, ne benden, fayda yok dünyaya
Bir meşhere dönüşür, niyeti yok durmaya,
Görünmez olup biten, her şey arka planda
Bütün bilinmeyenlerin, tek çıkış noktadan...
Mustafa Yaman
28 şubat 2019
5.0
100% (22)
Cevap Yaz
