1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
656
Okunma
KIRIM
Bir yiğit inmiş
Kırım’ın dağlarından,
İstanbul’un göbeğine;
Geçerken İstanbul Boğazını,
Derin derin çekiyordu içine,
Hürriyetin havasını.
- Ah dedi ah!
-Bir gün gelecek,
-Gardaşlarımla birlikte,
- Kırım da, Kafkasya’da da,
Nasip olacak mutlaka;
-Böyle bir nefes…
Fakat boğazı düğümlendi;
Sıktı yumruklarını…
Gördüm,
Gözlerinde yanıp sönen ateşi.
Sanki bomba düşmüştü zalimin otağına!
İşte umut dedim.
İşte Cengiz Dağcının torunu dedim.
İşte Mustafa Cemiloğlu,
İşte Atatürk’ün askeri dedim.
Bağımsızlık ateşinin kıvılcımı,
Tek tek tutuşturuyordu,
Kafkas dağlarında, ovalarında…
Türkiye de, şimdi de burada,
Hürriyet meydanında!
Giriyordu sevdası, umudu, aşkı,
Gönüllere yudum yudum…
Kırım Ana Yurdum,
Bitmeyen umudum!..
Yusuf Yılmaz
Yusuf Yılmaz
5.0
100% (2)
Cevap Yaz