Saf sabahta yağmurdan kalan su tanesi
Tüm renklerin cümbüşü içinde gizli
O, bir ışık ile saçarken içinden yedi rengi
Ben içimde yek etmişim ışık ile zulmeti

Gri kaldırımlarda küçük su birikintileri
Adımlarım ile yankılanan su sesleri.
Burnumda rüzgârın toprak kokan nefesi
Unutturan bana, pis sigaranın kara isini...

Giymişim kabanımı, uzun ve siyahî
Yollarda yürüyorum yine sabahın bir vakti
Ne gittiğim yolu biliyorum ne varacağım adresi
Sadece takip ediyorum sokağın başındaki o sesi

İzliyorum birbirine benzer sokakların girişini
Ya izim beni takip ediyor ya ben izimi
Dönüp dolaşmakta mıyım acaba aynı yeri?
Sokağın başında birini görüyorum zira, ben gibi!

Islak kabanımın güzel örülmüş işlemeleri
Vazifesiyle sıcak ve kuru tutar tenimi
O kaban ki koruyamaz ruhumun içini
İçinde sırılsıklam kalmış bir yetim gizli...