sözün bittiği yerdeyim umudun tükendiği badire de hadi çık gel özlediğim gözünü sevdiğim çık gel
sensiz hayat bu kadar yüz karası olmamıştı hiç ve bu kadar yıldızları saymamıştı bu yürek canım acıyor canım çekiliyor kanım hiç mi yok vicdanın hiç mi yok bana ayıracak zamanın
yokluğun sanki prangalar inikası yokluğun düpedüz çoçuk şakası ister ıslat ister etrafı birbirine kat yeter ki çoğalt beni ne halt işlersen işle ver bir start yeniden başlat beni
yandığımı anladım sana dadandığımı kuşat beni kuşat masap sende hesap da bile beni yoksa sensiz yürümez bu gemi tat beni at kap beni
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Aşktır…Ona her şey mübahtır…Lakin aşk insanı her tür isyana alıştırır !...Zaten ”sözün bittiği yer” deyimi de, haşa sizlerden uzak ölüme ise yakındır…En son tirattır…Aşk uğruna kaderden gelebilecek her tür öfkeyi göze alıştır…Yalvarıp yakarmalar seven bir yüreğin haykıran gözyaşıdır !...Öylesi bir hal, ölümcül bir elveda öncesinin her karesini hatırlatır…Ve çoğu dayanılması zor aşk acılarına rağmen bir şans, hatta daha ötesi bu tür acılara katlanarak yaşama sanatıdır… *** Tutkulu bekleyişlerin insan canına cinayetleri de güzel olur…Ve nihayet aşk, kendine müptela olan tüm seven kalplere o can alışana kadar ölümler doldurur…Duymazsın eskisi gibi ondan sonra benzer acıyı, anlarsın ki duygular artık donmuştur…Öyle bir aşamada kazanmak yoktur ama acıya alışmanın genetiği gelip kazanmanın yerine oturur… *** “yokluğun sanki prangalar inikası yokluğun düpedüz çoçuk şakası ister ıslat ister etrafı birbirine kat yeter ki çoğalt beni ne halt işlersen işle ver bir start yeniden başlat beni”… “Yokluğun çocuk şakası gibi olması”…Buna inanmanın içi bile sanatsal espiri mayalı… Madalyonun öbür yüzü ise ruha en bariz, en acı verici ve en uzun, en çok yönlü bir izahı…”Çoğalt beni-Başlat beni” adeta eşsiz imgelerin birbirleriyle olan o dayanılmaz raksı !!!... *** Ve…Ve sevgisiz “yürümeyen bir gemi”…O gemi ki…Finalin de tam kalbi !!!...O kalbin, ancak sevgiyi tatmasıyla şarj olacak olan ömrün tek pili !...Bu ruh yaşanlışlığı şiir de yine her zaman ki gibi…Düşündürerek duygular silkeleyen şiirlerinizden biri…Dilerim dinmesin yüreğinizin bu şiir şiveli sesi !!!......
Onatça tarafından 3/3/2019 2:24:51 PM zamanında düzenlenmiştir.
yokluğun sanki prangalar inikası yokluğun düpedüz çoçuk şakası ister ıslat ister etrafı birbirine kat yeter ki çoğalt beni ne halt işlersen işle ver bir start yeniden başlat beni
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
