Bir yatsam gecenin sabaha kırıldığı saatte.
Ana karnına dönmüş gibi.
Sıcacık ve huzur dolu bir karanlığa dalıp uyusam.
Kimsenin ulaşamayacağı o dinginlikte,
İstridyede bir inci gibi saklansam!
Hep özlediklerimi görsem rüyamda,
Ölüp gidenleri...
Rüyalarımın sinemalarında;
Hiç ölmeselerdi dediklerim olsa!
Merkezinde olmak istediğim maceralarla uğraşsam.
Uçsam, uçsam
Ve en yüksekten düşsem bile yaralanmasam!
Hayatımı karartan o iblisi,
Her baktığım yerde görmesem!
Duymasam böğüren sesini çaresizce kaçamadığım.
Öyle uyusam, öyle uyusam ki!
Uyandığımda her şey değişmiş olsa!
Dallarında kirazlar açsa yine memleketimin!
Zarafet öğretilse yine okullarda.
Köylüsü, kentlisi mutlu,
Dertleri şımarıklıktan olsa!
Dokunmasalar hayvanlara,
İncitmeseler çocukları!
Kadınları, erkekleriyle omuz omuza olsa yine!
Özgürlük ve kahramanlık şarkıları söylense özgürce bayramlarında!
Kin kusmasa ilkel kalpler fütursuzca,
Beslenmese cehaletin ateşi hunharca!
Zalimlerden temizlenmiş,
Tertemiz bir dünya olsa uyandığım!
Biliyorum;
Var öyle bir dünya!
Hiç zor değil ona ulaşmak!
Elele verip yaratmak onu,
Hiç zor değil.
Çünkü hayalle başlar her hikaye;
Umutla büyür ve güçlenir!
Bir gün yatsam bir karanlık kuyuya düşer gibi,
Uyandığımda her şey bir rüya olsa!