ANLA GİRİT BENİ ANLA

Biraz kayıtsızlık..
Biraz boşvermişlik...
Biraz umursamamazlık arasında
Bir Girit kahvesindeyim.

Etraf çok kalabalık olsa ne olacak?
Ben içimdekine özlemin en yalnızındayım.
Ezilen bir halkın şu sokaklarına bakıyorum.
Beynim otobanda sıkışmış yüreğim Hanya limanı.
Balkan bozgunu bir aşkın ben hüzünlü bir virgülü...
Cüzzamlıların hapsolduğu bu adada ,
beni saran terk edilme korkusu.

Gitmeliyim diyorum,
Kandiye Limanı bacaklarıma yapışıyor ,ağlamaklı.

Minos gamzeleri gülümsetmiyor artık beni anla
Sıkıca sarılsaydı aşka ,olur belki ,ama gitmeliyim.
Tatlı çocuk gibi kavgalar ettigim ,sevgiliden kalan,
Saray enkazı altındayım anla Girit beni anla..
Yalnızlığın tortusu renkli hayallerden düşürecek beni
Yollamadığım mektuplar ..Varılmayan adres gibiyim.

Aşk tıpkı yaşam...
Aşk tıpkı ölüm...
Kolonici bir medeniyetin nefes aldıgı bu adada,
hıçkıran gitar gibi ona olan tüm ezgilerim.

Ah bendeki ruh akvaryumu !
Ah dibe çöken şu içimdeki taşlar !
Ah içimde kaderin pisliğiyle ölen balıklar !
Zaten kim anark ki beni,kim sever !
Şimdi sadece uzaklaşıp, gülümsemek bana mı düşer.!
ARZU GÜNAL / LİLİTH