imgeleri az kullan sözlerin yakar bir gün
bir gün kanar bu şiirler alışır hüzün
cümlesine sığınma dedim ben sana
yararı yok oynaşma asılır yüzün



yan/yana gelince sözümüz
yirmi dokuz harfe bakar gözümüz
ağlayarak geçti divanelik ahi ömrümüz
tek başına hiç bir manası yoksa özümüz

yan/yana gelseydi çok olası o kelimeler
horanta da sus kuyusu içimizde cümleler...



kadim kitaplardan çiçek çok derdim
bu aşkın başka çaresi yok derdim
sensin yüreğimde tek derdim
gonca güller tak derdim
cümlesine
a dan z ye
kelimesi kelimesine
harfiyen ömrüm verdim


edebiyatdefteri
abaküse harfleri
gözlerime dizme kelimeleri
yüreğimle oynama dedim ben sana



dedim kitabın orta yerinden çıkar sözlerim
dedim orman gibi derin bakar gözlerim
dedim çok sever çocuk gibi özlerim
dedim mavzer gibi patlar yüreğim

gerçek nereye gizlediğin bir mutluluktur



bir kelime kilidinde
bir yürek yangınının orta yerinde
bir şiir de yanık yanık kokan karanfil
yağmur gibi kelimeler döküldü yüreğimden

yüreğimle oynama
dedim ben sana
yararı yok sonradan pişmamlığın
tutanaklar kan ağlar dedim ben sana..



"aşk sokak kavgasına benzer" der Özdemir Asaf
"çünkü onu hep bir yabancı ayırır"
oysa hiç bir yabancıdan dilemem
hiç bir kavgamı ayırmasını

ve hiç bir kavgamın sonunu bilemem..
sevdiğini öldürdüğünü bile bile!

sürekli
bir bıkkınlık
bir sürekli kaçış
bir sürekli yalnızlık
bir sürekli hüzünlü cam kesiği şiirler



en çok söylemek istediğime,
en son ne zaman söylediğimi! düşünürken..
söylemesini en çok istediğimden,
en son ne zaman duyduğumu! hatırlamıyorum bile:
"seni ömrümce"
"seni kelimelerce"
"seni çooooook seviyorum..." cümlesinin sıcaklığını

oysa sana
söylemek istediğim
yirmi dokuz harfle bile
söylenmeyecek kadar çok çok çooooooook güzeldi...