Bir kere olsun bakabilseydim gözlerine
cenneti saklayan dudaklarını terk etseydi bi kere olsun adım
nefesini hissetseydim...
ya da
bir an dahi aklına düşseydi varlığım
feda ederdim
bütün yağmur seslerini
toprağın kokusunu
ilkbaharın renklerini
feda ederdim yazın serinliğini
sonbaharın hüznünü
kışın güneşini.
Göğsümde göğü delebilecek bir çığlık
paramparça içim
an olur boğazıma dayanır
bir avuç cam parçası yutkunurum
sessizlik yoksa dünyayı boğarım
zemheridir sol yanım
gayrı meşru düş olursun alev alev
yağmur ve sensizlik çatı katında
çamur ve karanlık kapı eşiğinde
gecenin zifirinde kala kaldım
koşmak geliyor içimden
gecelerimi alıp sana gelmek
bir ben var bu dünyada
duymadığın
görmediğin
bilmediğin.
Bütün uykusuz hüzünlerimi feda ederdim.
Cahildir haykırışlarım,
çığlıklarım bir avuç cam parçası
ve sen
bir varmış bir yokmuş kadar uzağımdasın