Gönlümde estirdiğin fırtınalarla
düşüncemdesin.
Bana bıraktığın anılarla,
hayalimdesin.
Nazın, edan, sevdanla,
alıştığımsın.

Durmuyorsa, bende yaktığın
Kalbimde yaralar açtığın
Sessizlik, sessizlik ve
kahreden beni bu sensizlik.

Yaşamın kucağına bırakmışsın kendini,
kaderim diyorsun.
Rüzgarın önünde kaçan yaprak gibisin,
beterim diyorsun.
Gerçek sevgi, içten duyguyla karşılaşınca,
giderim diyorsun.

Görmüyor musun bende yanan ateşi
Boşlukta kalan aşk’a susamış kişi
Sessizlik, sessizlik ve
kahreden beni bu sensizlik.

Unutalım bir an her gerçeği,
serbest olalım.
Zamanı hatırlamayalım mı? dönelim gençliğimize,
ölesiye sevişelim.
Ben sana verirken ruhumdaki sevgimi,
kendinden uzaklaştırayım seni.

Anlayabiliyor musun bende bıraktığını
Ruhumda sönmeyecek bir ateş yaktığını.
Sessizlik, sessizlik ve
kahreden beni bu sensizlik.

İdris ANARAT