oysa yağmur yağmalıydı o an.!
mermer gölgelerinde
kurusun diye hüsran.
gördüğüm;
bir ikindi
sonrası uzayan gölgemdi.

...
döndüm yüzümü güneşe.
kapattım avuçlarımı
sarıldım kendime
kendi ellerimle.
değmedi bir türlü
tanrının eli alnıma

...
sonra bakkala gittim.
azalttığım sigarayı
çoğaltmak için.
ve bir şeyler,
sırf çoğul olsun diye,
yanında
susamlı büsküvi aldım.
çıktım!
oysa
yağmur yağmasını isterdim o an.
ıslanacaktım.
çamur çamur batacaktım kendime.
olmadı
bir sonraya bıraktım.

...
sonra görmüş olduklarımı yitirdim.
dışa dönen bir yaprak gibi,
umudum azı kara
döndüm yüzümü zelal yıldızlara.
son böyle bir şeydi işte.
biliyorum,
oyunuydu bu bana oynadığı kaderin.

...
Ey Aşk! sen nelere kadirsin ki,
bir türlü
doğru yolu bulamadım sende.
anlatamadım derdimi kimseye.
susmak tek çareydi o anda
ve tanrının
hüzünlü öpüşleri
kırıldı alnımda.
kırıldığında
zamanlar,
yıldız ekilip,
güneş biçilen zamanlardı.
hatırladığım tek şey
güneş ile yıldız arkadaştı.

...
...