Hiç bir şey bırakmadın,
Ne varsa yedin bitirdin,
Dünyayı acılarla sardın,
Hep sömürdün tükettin!

Doymadın mı Tepegöz,
Doymadın mı Tepe göz,
Bulacaksın belanı Tepegöz!

Çok dümen çeviriyorsun,
Değerlere dokunuyorsun,
Gayrı yeter canavarlığın,
Her yeri kana buluyorsun,

Yetmedi mi Tepegöz,
Yetmedi mi Tepegöz,
İnsanlığın katili Tepegöz!

Kibir sende zalimlik sende,
Mazlumların ahı üzerinde,
Neo Emperyalist illeti seni,
Ettiğin kalmaz yer yüzünde.

Mağrur olma Tepegöz,
Mağrur olma Tepegöz,
Kalmaz yanına Tepegöz!

Her devirde olduğu gibi,
Yine Karşına Basat çıkar.
O lanet olası tek gözüne,
Yiğitçe Kızgın şişi sokar.

Demedi deme Tepegöz,
Demedi deme Tepegöz,
Bak Tarihimize Tepegöz!

Erkut Dinç.

NOT: BU ŞİİR FİLİSTİNİ, YEMENİ YANİ ORTADOĞUYU, DOĞU TÜRKİSTAN’ı VE BÜTÜN MAZLUM İNSANLIĞI SÖMÜREN KARANLIK VE KANLI DÜZENE KARŞI YAZILMIŞ BİR ŞİİİRDİR.

2019