Vecdle coşturan ruhu, sinelerde imânı
Fevklerde seyrederken,ârzı kürede hali
Mücerred halim gönül kafesimse limânı
Âli olan tek sensin,sinelerde ahvali..

Gufrân olmanla teksin, rahmetinle sardında
Katre-i Bârân düşer, sahrada kavrulurken
Afakda belirdi nur ,ezel ebed vardında
Katre-i Gevher kulun, deryada savrulurken.

Divânda övsenizde, yine etmez kifâyet
Râhımânedir bir adın, setredersin kulunu
Fevkini anlatamam, lâlsa bitmez şikâyet
Dirâhşan oluncada, lûtfedersin yolunu.

Zaman su gibi aktı ömür bitti bitecek
Ey Rabbim aşkın yaktı, içmeden sarhoş oldum
İman, salih amelim, bakiye göç edecek.
Dil-hûnum kanıyorda,sevdamla bir hoş kuldum,

Halk-ı dü cihân gelse, aşkullahla yanarım
Mülkiyetin sahibi,yoktan var eden sensin!
Hicâbımdan yandıkça,aşk deryana dalarım
Ey Erhâm-ür Râhimîn,Nûrûl alâ nûr sensin!
*
Nigâr Bedirhan