En tatlı baldan tatlı; sevgi, saygımız vardı,
Kimseleri görmedik birbirimizden başka.
Ne dünden utancımız, ne gün kaygımız sardı,
Son aşkı biz yaşadık: Değer vererek aşka.

Önce aklı kaldırdık, yola gönülle çıktık,
Hayata hep samimi sıcak yürekle baktık,
“Artık aşk öldü” diyen nice kuramlar yıktık,
Son aşkı biz yaşadık: Değer vererek aşka.

Ne anlamsız kırgınlık, ne bir gün olsun dalaş,
Nede bir gölge gibi dal budak saldı telaş,
Mutluluğa taşıdık yılları sarmaş, dolaş,
Son aşkı biz yaşadık: Değer verererk aşka.

Söylenmemiş bir aşkın izlerinde gezmedik,
Gerçekleri bırakıp hayallerde yüzmedik,
Anlayışsız davranıp, vesveseyle üzmedik,
Son aşkı biz yaşadık: Değer vererek aşka.

Gözyaşı sellerinde umutları yıkmadık,
Hiçbir gün sevgimizi söylemekten bıkmadık,
Gün ışığına küskün poyraz olup çıkmadık,
Son aşkı biz yaşadık: Değer vererek aşka.

Güneşi gölgemiz de bıraktığımız anda,
Gülkurusu renklerin süslediği zamanda,
Bülbül gibi dikene kalp uzattık her yanda,
Son aşkı biz yaşadık: Değer vererek aşka.

Özcan İşler