Tek taş alamadım yandım
Kendimi odaya kapattım
On dört şubat geçsin diye bekledim
Hanım kapıyı açtı derdimi anlatamadım

Saçımı sana dedi süpürge ettim
Ömrümü senle boşa geçirdim
Bir taşlı yüzük almadın sevinmedim
Cebimde param yoktur diyemedim

On dört şubatı yaşamak acı
Bu günde başlıyor bizde sancı
Ulan bu günü icat eden yalancı…
Hanım kapıyı açtı derdimi anlatamadım

Ayten’e kocası dedi almış dört taşlı
Bak işte dedi benim gözlerim yaşlı
Ah bir gün dedi olamadın anlayışlı
Cebimde param yoktur diyemedim

Tüm varımı harcadım diyemedim
Kazandığımı hep harcadım diyemedim
Siz istedikçe aldım yetişmedi diyemedim
Hanım kapıyı açtı derdimi anlatamadım

Nuri hanımına almış mücevher
Yarın gelir dedi hanımı başım etini yer
Ah herif dedi beni ettin sen beter
Annemin evine gidiyorum dedi artık yeter
Cebimde param yoktur diyemedim

Bir uyandım ki rüyaymış sevindim
Benim hanım taşlı yüzük istemez bilirim
Gönülden gülsem der ki seni severim
Cebimde param var mı yok mu eşim bilir
Böyle çılgınlıklara para harcatmaz derim

Mehmet Aluç - Gülveren