sensiz burada neler olmadı ki;
sürekli soğuk rüzgarlarla boğuştum,
yalan insanlarla telaş içinde yürüdüm
ne tadı kaldı buraların ne de ihtişamı
yalnızlık adım oldu hüzün ise yol arkadaşım
kal yanımda dedim,dinlemedin!
sev dedim,dinlemedin;
değil mi ki sonsuzluk bu aşkda kervan
değil mi ki o cana bu can kurban
hala işitmedin beni
ne desem olmuyor ne etsem olmuyor
şairliğim tuttu yine bak
derdimi döktüm bu mısralara
şimdi canı isteyen herkes görecek
biliyorum bir tek sen görmeyeceksin
olsun be bu da öyle olsun
her zamankinden olsun ne oluyorsa olsun bu yollarda
ben hep ardından koşacağım
durmayacağım.

istemiyorsan gelmem ama bil ki üzülürüm
su gibi yer altına süzülürüm
şimdi cümlelerim bomboş
ne mihrabı var ne de bir anlamı
meçhulum sensiz yorgunum sensiz kırgınım sensiz
peki sen mutlu musun bensiz?

şimdi tek duam:Ölümü dilemek Allah’tan
aslında hakketim bunu çoktan,
ve biliyor musun artık geçmiyorum o sokaktan
birden sen geliyorsun aklıma
kapına bakıyorum,kapalı!
yüreğime bakıyorum acılar içinde ve yaralı,
kör olası gözlerini hatırlıyorum
ağlamaktan ben ölüyorum.
deryaları hatırlatan gözlerinin hastasıydım ben
şimdi yollara düştüm,bir yere varamadım
gözlerini ararken gözlerimden oldum...