1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
968
Okunma
Issız boş bir odada
Kırık dökük bir radyo
Melankolik şarkılar çalıyor
Elimde siyaranın külü uzadıkça uzamış
Bilirsin,bazen gerçeki görmez insan
Hüzün deryasına açılır yelken
Önce insan biter,sonra rüzgarı
Seven yürekler,dalıp gider gözler
Akşamın alaca karanlığında
Kör karanlığın yalnızlığında düşersin
Sen yine de yaz beni,beyaz sayfana
Yoksa,önce sen bitersin,sonra ben
Yazmaz olur kara kalem
Yıkılmasın dekor,kapanmasın perde
Bitmesin kelimeler
Anılar yanmasın,savurmasın rüzgar
O taht misali musallaya
Önce rüzgarımız gelir
Sonra bitmeyen hüzün
YNS
5.0
100% (6)
Cevap Yaz