kimse sevmedi
sen gibi


ve kimse,
etinle kemiğinle benimsin" demedi
diyemedi belki..


kimse "seni seviyorum" da demedi
desem , yalan olur


bilirsin yalandan korkmam
pembeye boyandıkça


yeter ki mayası tutsun
gerçeğe yol aldıkça..


sen,
miladi takvimiydin kalbimin


senden sonra göç ettiğim her kalbin duvarına
hicri takvim asıp
sayfasını kopardım aşkın


ama miadı dolmadı hiç
miladıyla başladığım aşkın


yalan yok,
sevdim diyen kimseyi es geçmedim sevgilim
özene bezene sevip
bi güzel sana benzettim

benzetmesine de,

aslı gibi olmuyormuş aşkın sureti
hem kanatlı da değilmiş öyle
mutluluğa yol alan sır’atın yelesi

velhasıl,

dumanla haberleşen ateşim bu ara
köz köz odalarda
ışık sızım


katıksızım
vira N yim..


ve aslına bakarsan eğer
göreceğini sanmıyorum! amma


dinle
hiç olmazsa..


birini sevdim
seni sever gibi


bekliyorum şimdi
etimle
kemiğimle


benim ol, demesini..