İsmine bir güzel mana verilmiş,
“Güzel konuşmaktır” denmiş Selçukya!
Maziden bir kültür güneşi doğmuş
Akşamın üstüne inmiş Selçukya!

Bir yıldır peşinden sürükler bizi,
Ben halden memnunun bilemem sizi.
Sanki süslenmiş de Konya’nın kızı
İsmin de çok güzel, konmuş Selçukya!

Dostlar ile dolu güzel bir akşam,
Bizlere az bile böyle ihtişam.
Yakışır mı sana durgun bir yaşam?
Bugün, doğduğu o günmüş Selçukya!

Konya’yı yurt bilmiş, yapmış Başşehri,
Her bir köşesine vurdurmuş mührü.
Tarihe mal etmiş bu kadim şehri
Yaşını sordum da “binmiş” Selçukya!

Diyorlar; “okunmaz oldu şiirler”
“Arşivde yerini buldu şiirler”
Kimi de diyordu; “öldü şiirler”
Gördük ki cansıza canmış Selçukya!

Kağandır, Hakandır, Baştır, Sultandır,
Bu topraklar bize kutsal vatandır.
İnler Kılıçarslan hem de çoktandır.
Coşkulu bir toya dönmüş Selçukya!

Dantelce işlenir yürek dokusu,
Sanki bir atölye, sevgi sokusu…
Çıkmaz üstümüzden artık kokusu
Gönül köşkümüze sinmiş Selçukya!

Umutsuz olmayın bu iş olucu,
“Şiir Akşamları” artık kalıcı...
İsim babasıymış Fevzi Halıcı
Onu da böylece anmış Selçukya!

04.02.2019