Burada bitecekse bize ait bu masal
Bana hatıran olsun, solmayan bir çiçek al
Bir tanem yüreğimde sonsuza dek hoşçakal
Zamanı gelmesin hiç, günlerini sayama
Son defa sarılmadan ayrılık olur mu hiç?

Bilinmeyen yarına güneşin doğuşunda
Mutluluk umudumu doğmadan boğuşunda
Sensizlik zindanında ayrılık koğuşunda
Alışacağım elbet kendi yalnız dünyama
Son defa sarılmadan ayrılık olur mu hiç?

Başka biri olduysa senin dünyana eksen
Ah’dan gayrı sözüm yok, vebalimizi çek sen
Tutan yok bağlayan yok, git hadi gideceksen
Terk et hayallerimi, ayak basma rüyama
Son defa sarılmadan ayrılık olur mu hiç?

Aksa da gözyaşlarım dinleme gönül hatır
Okuma, aşkımızı yazsam da satır satır
Hem kendin sök kalbinden sevgini çatır çatır
Dikkat et ellerini kızıl kana boyama
Son defa sarılmadan ayrılık olur mu hiç?

Gözlerimde sen varsın soldurmaya çalışma
Bu aşkın miadını doldurmaya çalışma
Böyle ayrılık olmaz, oldurmaya çalışma
Olmaz...olmaz bir tanem, gel sen bize kıyama
Son defa sarılmadan ayrılık olur mu hiç?

Bir canda- bir arada oldukça ruhla beden
Hükümsüz- geçersizdir uydurduğun her neden
Bir helallik almadan, dostça veda etmeden
Bin yıl yaşasan bile hayatına doyama
Son defa sarılmadan ayrılık olur mu hiç?

Unutur gider sanma hayat telaşesinde
Bir ödünç veda kalır aklımın köşesinde
Uykusuz gecelerin ağlayan Ayşe’sinde
Derindedir acısı, hasret tutmaz ki yama
Son defa sarılmadan ayrılık olur mu hiç?
......
Dr. Ayşe İzci Coşkuner, 5/2/2019, ANTALYA