Bilseydin! Zer-resince gecem günle yarıştı
Mücrim dil, elleriyle kadrim bilir mi geri
Harman, senden edince şafak, dünle karıştı
Savrulmuş külleriyle cana gelir mi diri?

Rayiha nem, kokmuyor nefes solup, almazken
Tekmil söz, aşk kaygılı beni bulmaz martılar
O kırk yamalı zaman canım bulup kalmazken
Mevsimler mi zehirli ? İflah olmaz artılar!

Dünya bozuk düzenin fermanım tez yazdırdın
Damlası göze düşüp tuzun çalar denizden
Niyetliyken su içip? Yeminim düz bozdurdun
Kümeli hüznü seçip ruhum salar genizden!

Yine kırık tümceler neresinden tutayım?
Sevdim derken, sevgine salınarak gelmiştim
Akla ziyan cümlesin zalim senden katayım
Mecazın-dan ez keza gönlü yorup bilmiştim!

Geç de olsa anladım! Oymuş beni bitiren
Sevdası paslı kuyu bu dünyadan geçmişim
Boşa mı kanmış yürek uç ucuna getiren?
Dokundum da kafese, onu neden seçmişim!