Gitme, beni benden alıp uzaklara gitme,
Gidip de yaralı gönlümü tarumar etme.

Batmasın karanlık dünyama doğan güneşim,
Sensin benim varım yoğum, delice sevişim.

Benim şair ruhumun nuru ilhamı sende,
Bende ben kalmadı, yak gitsin benliğim sende.

Gitme, ufacık kalbimle tek sana aidim,
Gönlümdeki sevdama yüce Allah şahidim.

Bir güzel bakışına, gözlerine vuruldum,
O tatlı gülüşünde, sözlerinde kavruldum.

Ecel uğramadı bana ve ölüm korkusu,
Tek seninle temizlendi kalbimin tortusu.

Gitme, gidip de sökme kökünden yüreğimi,
Gidip de büktürme o bükülmez bileğimi.

Seven mızrak yese de kalbine ölmez imiş,
Yalnızca Ferhat Şirini benim gibi sevmiş.

Sadece sen varsın, hep boş kalan sol yanımda,
Gözlerime bak yeter, dünyalık son anımda.

Gitme, uğrunda etme beni kahrı perişan,
Var mı sevdan ile benim gibi çok uğraşan?

Mecnun Leyla’sı için çölleri aşmış çok mu?
Ayrılıklarında illa bir vuslatı yok mu?

Sensin kurban olduğum, deli gibi sevdiğim,
Kalbimi de köle diye emrine verdiğim.

Gitme, beni benden alıp uzaklara gitme,
Gidip de yaralı gönlümü tarumar etme.

Darağacında sallandırılsam ben ne yazar,
Gönül tezgahına serdim aşkı çarşı pazar.

Güzel yüzünü gördüğüm an yüzüm ıslanır,
Sensiz neye yarar kalbim, çalışmaz, paslanır.

Gitme, sensizliğe dayanmaz bitik bedenim,
Gitme, ayakta durmak için sensin nedenim.

Gitme, sensiz tamamlanmaz asla hecelerim,
Gitme, sensiz sabaha varmaz kara gecelerim.

Gitme, canımın canı, gözümün yaşam nuru,
Gitme, ecel gelmeden ruha üfleme suru.