çünkü yarım elma gönül almıyordu öyle..

dalların yıkılırken cennetten
bereketini aşktan alıyordu her meyven

ve sen,

onca meyvenin kokusunu rüzgarla taşıdığın burnumda
aşk diye tütüp
mum gibi sönüyordun gözlerimde..


çünkü ağacımdın benim
çünkü bir ağaca bakarak ormanı hayal ettim
ama o ağacın dalına kuş diye tüneyip
fil gibi kırarken dalını
daha çok incitemezdim


kalbine küpe olsun diye yetiştirdiğim kirazlara bak
nasıl da basıyor dalları


bir dalda iki kir az’
ya aklına yaz
ya da bırak kalsın
yazdan kalma düşlere
vursun ayaz..


şimdi bir masala peri yetiştiriyorum bıraktığın düş bahçesinde
gözleri orman
sözleri meyve

dua et aşkım,

dua et ki
bir elmanın yarısıyla avunmasın aşkın !

ha unutmadan..

mumları yeniden yakabilirsin sözlerinle
ama dikkat et lütfen
rüzgarın şiddetine

zira mum dediğin sönüyor

gözlerinden önce..