1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
941
Okunma
Bakışların manidar bir şeyler söyler gibi,
Birikmiş cümlelerin kurşundan şeyler gibi.
Ufkunun ötesine geçivermiş hayalin,
Dünde kalan anıyı derinden böler gibi.
Ruhunun karardığı yerde mi anıların.
Ne çok geriye gider şüpheci kanıların
Bir haber bekler gibi griliğin ardından.
Bana reva olur mu asılsız tanıların.
Beklesem bu hayalin arazi boşluğunda,
Her an seni yaşarım beynimin loşluğunda,
Akıl alıp veriyor yaşam ticaretini.
Dilenci duygularım ikbal sarhoşluğunda.
Ağır bir roman çıkar dolambaç sokaklardan.
Bir müjde belirir mi zonklayan şakaklardan,
Kaybolur alenilik her şey meçhule girer.
Artık bir müstafiyim kazandığım haklardan.
Atila Yalçınkaya
5.0
100% (5)
Cevap Yaz