"

Uzun bir aradan sonra bir telefon görüşmesinde
Dün unutamadığım geçmişi yaşadım sayende

Hani bir yerlere not düşmüştüm ya
Düşündüm de yanılan benmişim yine
“hata insani af ilahi..” diyerek bozdum yeminimi biliyor musun

Yani senin anlayacağın güzelim
Artık resimlere bakılır ,şiirlere devam edilir diyorum

Yani sevdana ayarlanmış saatleri tekrar kuruyorum
Yani Suç ve günahlarımla barışıp
Seni düşlerime taşıyorum

Zaman ı tekrar yaşamak adına
Gecenin bir vakti eski defterleri karıştırıyorum

Senin Yazdıklarını
Benim yazıp ta gönderemediklerimi okuyorum

Okudukça seni yaşıyor ,yaşadıkça yaşlanıyorum

Mahcubiyetim neden niye bilmiyorum
Gençleşmiş yaşlılığımdan
Kimden niye sakladığımızı bilmediğim sevdamızdan utanıyorum

Birilerini, bir yerleri ,bir şeyleri hatırladıkça
Tuz basılmış yara gibi ,bir yerlerim sızlıyor sanki

Sonra sükun bulsun diye gönlümün hicranı
Hatıraların aydınlığına sarıyorum yaşanan yılları

Sarıyorum ya dindirmiyor acımı gönül yaraların

Sözün özü göçmen kızı
Sen aldırma benim bu halime
Zira ben alışkınım hesaplaşmanın her haline
Alışkınım sevda savaşının her yenilgisine

KAŞİF KANİ ERTÜRK Eğitimci şair-yazar
Sarıkaya şair ve yazarlar derneği başkan yardımcısı