Baktığım zaman

Özleyince bakarım o fotoğraflarına kimi gün,
İçimi sen kaplarsın uçsuz bucaksız.
Bazen siyah beyaz bakarım ışıl ışıl rengine,
Mavi olur bazen gözlerin,
Bana yansır sıcaklığın sankim alev kızılı,

Saçların uçuşur omuzlarımda dağınık,
Ve asılı kalır hayalim zülüflerinde.
Renksiz gözyaşlarım ıslatır, karartır yüreğimi,
Sararmış o resimlerine baktığım zaman.

Gerçeğim ayrılığı yudumluyorken zehir zemberek,
Fotoğraflarım nasılda mutlu ve umutlu.
Yanı başımda duruyorsun öylece,
Bir sana bakarım birde kendime,
Düşünüyorum.
Yıllar almışta serpmiş bizi devrin dört bir yanına.

En son çekilmiş resimlerine baktığım zaman.
Tahmini malumatını alırım senin,
İnan o gün fiyakamız daha daha iyiymiş bu günden,
Dertlerimiz minicik… Hayallerimiz deniz aşırı.

Her karesinde bin bir ümit saklıdır,
Takvim yaprağı büyüklüğünde siyah beyaz fotoğrafların.
Her telden hayatını yaşamışız dönüp duran dünyanın,

Nihayetinde.
En sevdiğim senin fotoğrafına baktığım zaman.
Tek bir şey görürüm.
Mutluluğunu elinin tersiyle ittiğin,
Yüzüne hüzün yansımış Diyarbekir’i. 18.04.2015

Şiir Atila Yalçınkaya