0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1345
Okunma

Umutlar düşledik
Zamanı kendimize doğru zapt edemedik!
Var gücümüzle huzur eyledik
Kırıldı yuvaların adil zincirleri.
Seçimler yaptık
Amma...
Bir türlü kendimizle barışık olamadık!
Paylaşamadık!
Bölündük!
Dövüldük!
Ağlatıldık!
Hani rüzgar savurmuştu ağaç yaprakları
Hani onarılmıştı kırılan hayatın dalları
İki ekmek
Bir bardak suyun şifâsı isteniyordu.
Kader demezdik! Boyun eğmezdik!
Ah çekiyoruz şimdilerde
Kırılgan ve bir o kadar da umutsuz yüreklerle...
Mehmet Öksüz
5.0
100% (4)