Öğret bana Usta’m işbu sanatı
Hissedip bakmayı, görmeyi öğret.
Yaşamın örsünde dövüp hayatı
Umutla, sevinçle örmeyi öğret.

Evvela iyi bir insan olmayı
Kendini bilmeyi, öyle kalmayı
Hatır gönül yapıp, dua almayı
Kibri, kini, hırsı yermeyi öğret

Zanaat erbabı, ustadır sanın
Lisanımünasip temel lisanın
Sarrafı olduğun nice insanın
Hesapsız, kalbine girmeyi öğret.

De hadi yürekler nece okunur
Parmaklar bir gönle nasıl dokunur
Ne demek merhamet, doğruluk, onur?
Mazluma kol kanat germeyi öğret.

Ruhumu sevgiyle tavına getir
Sabrımı Yakup’un suyuna batır
Nefsimi tevazu örsüne yatır
Çekici aşk ile vurmayı öğret.

İçime işlesin haysiyet, erdem
Öğret ki bileyim kendimi her dem
Mademki sözüyle sınanır âdem
Ömrünce özünde durmayı öğret.

Çiğ yanım kalmasın iyice pişir
Piştikçe özümün özü pekişir
Böylelikle sağlam nesil yetişir
Gökten alıp yere vermeyi öğret.

Eyvallah ederim aza kanaat
Velakin takmalı çırağa kanat
Ustayı geçmezse ölürmüş sanat
Zamana kök salıp sürmeyi öğret.

Ahi Evran gibi yaraya tabip
Eline, diline, beline sahip
Bir Ahi olayım budur münasip
Pirlerin sırrına ermeyi öğret.

Gariple ağlayıp gülebilmeyi
Ekmeği kardeşçe bölebilmeyi
Ölmeden dünyada ölebilmeyi
Hülasa kendine varmayı öğret.

16.12.2018
Salih Erdem