Sevinç zamana bağlıdır.
Hüzünse ansızın gelir.
Zamanla sevinci yaşıyorum.
Ansızın gelen hüznü,
Kovmam çoğu zaman zaman alıyor!
İçimde biriken acılar.
Bertaraf ediyor yüreğimi.
Korkuyorum feryadından kalbimin.

Hastalandığım zaman ilaca,
İyileştiğim zaman şükre sarılıyorum.
Temizliyorum ruhumu kirden pastan.
Gelip de gitmek bilmeyen beladan.
Sabır yürek işidir diyor içimdeki bilge.
Sabredince her şey yoluna giriyor.

Aşkı öğreniyorum tabiattan.
Hürmet ediyorum karıncalara bile.
Yürürken yolda, çimler ezilmesin diye.
İnsanüstü bir gayret sarf ediyorum.
Sırf olduğumdan daha kötü biri olmamak için.

İnsan olduğu kadar pişmiştir.
Olmadığı kadar çiğ kalır.
Hatır için çiğ kalan yanlarımı.
Görmezden geliyorum.
Olurda üzersem diye kendimden başkasını.
Çünkü insan en çokta kendine gelince gaddarlaşır.
Olmadık hakaretler eder.

Şimdi tutamadığım sözlerin ahını,
Boynuma borç bildiğim cümle günahımı.
Artık ödeme zamanı…