Şiirler yazardın.
Yazdıklarını bana gösterirdin.
Ben ise yazdıklarını
Beğenmez küçümserdim.
Bırakıp gittiğin gün,
Teselliyi yazdıklarında buldum.


Oyuncu olmak istiyordun.
Ben ise:” Olamazsın” diyordum.
Neden? diye sorduğunda
“ Oyuncular yalan söyler,
Sen yalan söylemesini
Bilmiyorsun. “ Derdim.

Sonra seninle daha fazla zaman geçirmek için
Birlikte tiyatro kursuna yazıldık.
Tiyatro kursunun sonunda hazırlanan oyunda
“ Partnerim olur musun?” Dedim.
Gözlerimin içine bakıp intikam alırcasına
Benim gibi kaşlarını çatıp, ağzını büküp.
Taklidimi yaptın;
“ Ya Melis sende oyuncu olmaz,
oyuncular yalancı olur.” Dedin.
O gün sana ne çok güldüm.
O güzel dudaklarında bana ait
O kaba sesi nasıl çıkardın.

Yıllar sonra büyük bir oyuncu olduğunu anladım.
Oynadığın o küçük tiradı hiç unutmadım.
Ne zaman hatırlasam,
acıklı bir şekilde kendime gülerim.
“ Melis, senden oyuncu olur.”
2012- Kocaeli