1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1296
Okunma
Bir çocuk görüyorum
Acı manzaranın ortasında
Gözlerim doluyor
Anlar diye kaçırıyorum bakışlarımı
Hayatın uzun tırnakları yüreğimde
Kanıyor durmadan
Mutluluğa yabancı gibi
Yaşamı anlatan gözleri
Elleri küçücük ve çatlak
Gerçeğin ta kendisi
Belki de bir krem kadardır diyorum
O an büyük hayalleri
Üstü başı perişan
İsyan ediyor çağın modasına
O da biliyor herkes gibi
Çalışmak kutsal ama
Yakışmıyor işte yaşına
Bıraksalar uçarak gidecek
Oyun oynayan arkadaşlarına
Üşümüş küçük bedeni
Sözcükler titriyor konuşurken
Çocukluğu alınmış elinden
Daha ne denilebilir ki...
Yalvaç - 19 Ocak 2019
5.0
100% (2)
Cevap Yaz