KARA GÖZLERİN

Yalarken yüzümü, okşarken saçım
Boğaz da esinti, kara gözlerin
Ben senin sevgine, nasıl muhtacım
Sinemde kanayan, yara gözlerin

Sensin benim için, en güzel rana
Derindir bakışta, gizemli mana
Usul usul yakar, bakarken bana
Bir anda dönüyor, kora gözlerin

Kirpiği, kaşıyla, çok çok özeldir
Şiraze bakışın, nede güzeldir
Üzüm karası göz, sana özeldir
Cihanda daha yok, ara gözlerin

Aldığın renkler var, cam göbeğinde
Ebem kuşağının, her öbeğinde
Baharın her tonu, göz bebeğinde
Bakınca çıkartır, tura gözlerin

Hani bazen yürek dağladığın da
Bazen de karalar, bağladığın da
Özlemler sarıpta, ağladığın da
Bazen de akıtır, şıra gözlerin

Ateşinle kalbim, yakıyorsun ya
Gizlice gönlüme, akıyorsun ya
Gözünü kırpmadan, bakıyorsun ya
Sokuyor bak beni, zora gözlerin

Lüzumsuz diyor ki, gözleri kömür
Bir yuva kuralım dört başı mamur
Bekler misin desem, beni bir ömür
Verir mi yâr bana, süre gözlerin

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

ETEK YAZILARI

RANA: Güzel, göze hoş görünen
ÖBEK: Küme, yığın
ŞIRA: Üzüm suyu (Burada göz yaaşı olarak kullanılmıştır)
MAMUR: Sağlam, korunaklı