Sazım sana çaldı sözüm de sana,
Sevda aleminde var ettin beni,
Naz ettin naz kaldı özüm de sana,
Özüm çöle attın yar beni beni.

Yar cümle anlamsız kelimeler boş,
Boş sevda eder mi şu gönlümü hoş,
Közde pek hoş pişer kavrulunca döş,
Gel döşü mü söndür sar beni beni.

Gündüz, bahar sarsın, beni kış, gece,
Her gece gururun dağlardan yüce,
Burnu yüce tavrın gidiyor güce,
Bu alem içinde yer beni beni.

Yer beni de erir yürekte yağım,
Yağım talan asma çardaklı bağım,
Bağda maya tutmaz virane dağım,
Dağ değilim görme hor beni beni.

Hor görme ki gönlün aşkla örünsün,
Örünsün da özün neymiş görünsün,
Görünsün de bu ten yerde sürünsün,
Sürünsün yerlere ser beni beni.

Ser beni o taşlı, dikenli yola,
Yola sermez isen sinene dola,
Dola ki çatlasın taş kalbin kula,
Kul kalbimi bil de vur beni beni.

Vur beni de Baki, düşsün eline,
Eli değsin yeter gönül teline,
Telin nağmeleri sevda yeline,
Aleme yel ile ver beni beni.

13119 Mümin Üstün