3
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1607
Okunma
YÜRÜYORUM ARKAMA BAKMADAN
Zarif bir hüzündür, ısıttığım sokaklar
Gittikçe, daha çok sessizliğin ezgisi oldum
Dalgaların okşadığı kıyılarda
Düşündükçe, üşüyorum anılar rıhtımında.
Kalbim ah..!
Işıkları sönmüş kimliksiz bir kasaba gibiyim
Yürüyorum arkama bakmadan
Sabahçı kahvelere girdim
Masamı kurşunladı sarhoşun biri
Korku ve yılgı tapınağı oldum sanki.
Çözülmez bilmece miydi
Avuçlarıma sığınmış çocukluğun
Hiç kimse farkında olmasa da
Aşktır ask, yangını yüreğimde kanayan
Unutma ki,
Bir zamanlar seni deli gibi sevdiğim o yabancı benim.
Nuri Dağdelen
15.1.2019
5.0
100% (7)
Cevap Yaz