0
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
1575
Okunma

Hiç kimse senin kadar güzel değil
Denize düşmüş bir dal gibisin
Ağacından zorla koparılmış
Hırpalanmış ve yaprakları parçalanmış
Suların alıp götüreceği bir dalsın
Bu yüzden sana tutunmak içimden gelmiyor
Beraber geçireceğimiz mevsimleri düşlüyorum
Dalgaların kırdığı güneş ışıklarında
Kalbime bir oyuk açıyorum avuçlarımla
Yeniden yeşillenmen için
Rüzgárın kulağıma fısıldadıklarını duyar duymaz
Hemen vazgeçiyorum bu fikrimden
İçimde büyüyüp
Bir ağaç olmandan korkuyorum
Hiç kimse senin kadar güzel değil
Diyor kalbim
Denize düşmüş bir dal işte
Diyor aklım
Ben ikisini de inanmıyorum ama
Benim seninle işim olmaz be kırık dal
Sen suların alıp götüreceği bir dalsın
Ben dalgaların kırdığı güneş ışıklarına bakan bir adam