22
Yorum
44
Beğeni
5,0
Puan
2334
Okunma

parçalanmış yüreğimi
kanatır cam kırıkları
derin bir kuyuda
toprağın altına gömdüm aşkımızı
hangi mevsim yeşerir bilinmez
kırılan filizleri dal budak vermez
çaresiz sevdamıza geçit yok
çıkamadım karanlıktan aydınlığa
gelmek isterim birden
taş duvarda örülü
dikenli teller tırmalar
dalgalar kabarırken denizde
nehir bir başka akar azgınca
karşıya gidilmez
içime atıyorum çığlıklarımı
alıştım sensizliğe
serptim toprağı bıraktığın izlere
yeniden sevmeye geçit yok
birlikte seyrederken uçan kelebekleri
ötüşür dü dalların da kuşlar
gölgesinde oturduk yaprakların
yükseklere uzanan selvi
yanı başın da ulu bir çınar
ikisi de şimdi yalnızlar
sevip sevilmeye geçit yok
Nazmi Şenusta ORHANGAZİ/ BURSA 12.01.2019.
5.0
100% (35)